Selamat siang,

Sorry mensen voor het volgende verhaal. We weten dat het in Nederland net rond het vriespunt is en wij zijn de gelukkigen dat we in onze bikini de onderwaterwereld van Borneo mogen verkennen. Donderdag zijn we in het vliegtuig gestapt naar Borneo en na een lange busrit en boottocht zijn we terecht gekomen op het eiland Mabul aan de zuid-oostkust van Borneo. En wat zijn we weer in een paradijs terecht gekomen. We hebben een huisje in een resort aan de zee en vanuit ons huisje konden we zo met onze snorkel op, de steiger af in het koraalrif. De eerste dag hebben we al aardig wat vissen gezien, zoals koraalduivel (lionfish), barracuda's, alen, clownvissen en al zijn vriendjes uit de film Finding Nemo. Ook kwam er een enorme schildpad ons vergezellen tijdens onze snorkeltrip. Dit was best even spannend om zo'n groot beest op je af te zien komen. Maar hij zwom ons zo voorbij net boven het koraal en toen weer op zijn gemakje terug naar de zee.

We wilden graag de onderwaterwereld ook op een andere manier bekijken, dus we hebben een discover scuba dive geboekt. Dit is een introductie duik waarbij je eerst wat theorie krijgt en oefeningen in het water en dan mag je gaan duiken samen met een instructeur. En wij hadden het geluk dat onze instructeur een sterke Italiaan was (sorry Toon). De theorie was goed te volgen, we weten welke gebaren we moeten maken als we omhoog willen of als het niet goed gaat. Dan zo'n grote tank op je rug krijgen en dan als een eend waggelen naar het platform waar we het water in konden. Het ademapparaat in je mond stoppen en erop letten dat je normaal blijft ademen. Daarna konden we daadwerkelijk naar beneden waar we nog een paar oefeningen moesten doen. Stel dat ons ademapparaat onderweg eruit valt of dat onze zuurstof opraakt, dan is het belangrijk om te weten wat te doen. Ook moesten we oefenen hoe we onderwater onze duikbrillen moesten legen als deze vol met water zit. Bij Irene ging het goed, maar ik kreeg de bril wel vol met water maar niet meer leeg, dus duim omhoog, dit is bij duiken geen teken dat het goed gaat, maar het teken dat je omhoog wilt. En daar gelijk mijn masker af, ademapparaat uit en blij dat ik weer boven was. Maar onze sterke Italiaan bleek ook heel geduldig te zijn en ging het gewoon nog een keer met me proberen en in plaats van de bovenkant van mijn bril moest ik de onderkant optillen als ik met mijn neus lucht uitblaas. Dus toen ik dat onder de knie had kon het echte werk beginnen, we zijn ongeveer 10 tot 12 meter gedaald. Daar werden we op de bodem neergezet en wees de duikinstructeur ons allerlei vissen aan en had dan allemaal gebaren om aan te geven welke vissen het waren. Daarna nam hij ons bij de tank beet en dirigeerde ons over de bodem van de oceaan. Na een uurtje duiken zagen we het zonlicht weer en mochten we even bijkomen voordat we weer een uurtje konden duiken. Bij de tweede duik nam onze instructeur ons mee aan de hand. We hebben nog meer vissen, maar ook weer schildpadden gezien. Het moet een gek gezicht zijn geweest, 2 meiden die netjes aan het handje van de duikstructeur duiken, maar het was echt een hele mooie ervaring.

De middag en volgende dag hebben we weer gesnorkeld, gerelaxed in onze hangmat op de veranda en op het bedje op het strand gelegen.

Liefs Irene en Linda