Vijfde week vrijwilligerswerk in Takeo

Sua's dei,

Het zit erop, mijn vrijwilligerswerk hier in Cambodja. Het was een korte week, maandag was er geen les vanwege het waterfestival en dinsdag waren er geen lessen in verband met de honderden doden die gevallen zijn op de laatste dag van het festival. Gelukkig zijn er in onze commune geen doden gevallen, maar er zijn wel genoeg mensen die weer familieleden of vrienden hebbendie zijn omgekomen.

Jan was deze week langs geweest en samen hebben we de 2 weesgezinnen bezocht. Met hetweesgezin met de 4 kinderen, waarvan de jongen Engelse les bij ons volgt, gaat het goed. Ze kunnen met hulp van hun opa en oma voldoende aan eten komen en hun tante past op de baby van 1,5 jaar. Ze waren erg blij met de nieuwe kleding van vorige week. Het meisje (Manchot),waarvan de broer en zussen in Phnom Penh in de fabriek werken, heeft het helaas moeilijker. Ze moet na school spullen verkopen om aan geld te komen voor rijst. Samen met Jan en Reth hebben we een plan voor het meisje gemaakt. Ik ga van jullie geld haar een jaar lang sponseren.Rethgaat haar elke week rijst, vis en geld voor de Khmer school brengen en in ruil daarvoor moet ze Engelse les bij ons gaan volgen. Ze was hier erg blij mee en is dezelfde avond nog naar de les gekomen.En omdat ik nog geld over had ga ik ook een jaar lang een moeder (Soy Kho Shal)sponseren die eendochter heeft van3 jaar. We hebben spullen gekocht zodat ze naast haar huis een groentetuin kan beginnen. Verder gaat Reth haar een jaar langelke week voorzien van rijst en vis. Na het jaar gaan we kijken hoe het metde twee gezinnen gaat.Nogmaals namens mijzelf, Jan, Reth, Manchot en Soy Kho Shal bedankt voor jullie bijdrage.

Ik had de leraren beloofd om nog een keer pannenkoeken te bakken, dus van de week een stapel gebakken. En ze vonden het lekker, vooral de stroop die ik in Phnom Penh in de supermarkt had gevonden.Moeders vroeg of ik niet wilde blijven om in haar shopje de pannenkoekente verkopen. Het shopje van moeders is geweldig, zolang er iemand van de familie wakker is, is de shop geopend en ze verkopen er echt van alles. Je kan er benzine in flessen kopen ende kinderen halenvoor, tijdens en na de Engelse lessen hier hun zakje snoep. Het shopje is eigenlijk de huiskamer van de familie, waar wij ook elke middag en avond aanschuiven voor de meest heerlijke maaltijden.

Vrijdagavond had Reth een afscheidsfeestje voor me georganiseerd. Ik moest zorgen voor de drank en dan zal hij het eten regelen en de karaoke set meenemen. Het was erg gezellig met de hele familie van Reth, Leakhana en Fons bij ons op de veranda. Ik hoefde gelukkig niet te zingen, want de jongens waren zelf veel te enthousiast met de microfoon. Verder heb ik nog moeders eigen gebrouwen rijstwijn en fruitwijn gedronken, vooral de fruitwijn was lekker. Zaterdag afscheid genomen van iedereen in Takeo, wel jammer om weer te vertrekken. Maar ik heb al met Toon afgesproken dat we een keer samen teruggaan naar Cambodja.

Ik ga de laatstedagen nog even de toerist uithangen.

Liefs Linda

Vierde week vrijwilligerswerk in Takeo

Sua's dei,

Hier weer een bericht uit Cambodja, er is alweer een week voorbij, de tijd vliegt. Maar voordat ik vertel over de vierde week in Takeo eerst nog even over vorig weekend. Normaal gaan we in het weekend naar Phnom Penh, maar vorig weekend ben ik in Kampot geweest, vlakbij de kust. Wel lekker om een keer de drukke stad in te ruilen voor een rustige plek. Ik heb daar een dagtocht gemaakt door de omgeving en heb een tempel in de grotten bezocht, verschillende plantages gezien en lekker aan het strand gezeten bij de kustplaats Kep. Het was dus een relax weekend.

Het lesgeven van de week was weer helemaal top, de kinderen zijn zo enthousiast en vriendelijk. Ik ben met de weeskinderen naar de markt geweest om kleding te kopen. Eerst schooluniformen gekocht, die zijn verplicht op de Khmer school. Daarna mochten ze gewone kleding uitzoeken en daarvoor hebben ze de hele markt afgestruind. Ze hebben de meest vreemde kledingcombinaties uitgezocht, maar zelf waren ze er helemaal blij mee. Ze hebben zelfs schoenen gekocht. Niet dat ze dat echt nodig hebben want iedereen loopt hier op slippers. Maar ja, als je die vrolijke gezichten zag, dan kon ik geen nee zeggen tegen schoenen die 3 dollar kosten. Ook hebben we een fiets gekocht voor het meisje waarvan de broer en zussen werken in Phnom Penh, ze moet namelijk een heel stuk fietsen naar school. Het was echt geweldig om de kinderen zo blij en dankbaar te zien, dus bedankt iedereen voor jullie bijdrage!!!

Nu ben ik in Phnom Penh en daar is dit weekend het waterfestival. Je hebt hier de rivier de Tonlé Sap en de ene helft van het jaar stroomt de rivier naar het meer en de andere helft van het jaar naar de Mekong, dat heeft te maken met de regentijd. Dat de stroming van de rivier van richting veranderd wordt gevierd met bootraces, vuurwerk en verlichte boten. De stad is helemaal afgeladen met Cambodjanen en overal staan eettentjes. Ook de leraren zijn naar de stad gekomen om dit spectakel te bekijken, het is hier dus erg gezellig.

Volgende week alweer de laatste week in Cambodja, ik ga nog even genieten van dit prachtige land.

Liefs Linda

Derde week vrijwilligerswerk in Takeo

Sua's dei,

Het was weer een leuke week in Takeo. We hebben de kleine kinderen het liedje 'If you're happy' geleerd en vooral het deel 'blow a kiss' vonden ze geweldig, maar het nummer zelf zingen was toch iets te moeilijk. Verder hadden we weer volle klassen, zo vol zelfs dat we er nog een extra uurtje Engels bijgeven nu. Maar de oogsttijd van de rijst komt eraan, dus dan is het nog maar afwachten hoeveel kinderen er dan nog komen; zo gaat dat hier. Gemiddeld zitten er50 kinderen in één klas en ik begin nu een beetje de kinderen te kennen. Je weet welk niveau ze hebben en wie familie is van elkaar, maar aan de namen ga ik niet beginnen veel te moeilijk met al die rare klanken. Daarom is het extra knap van deze kinderen dat ze Engels leren, want naast derare klanken heeft hun taal ook een heel ander schrift.

Van de week ben ik met Leakhana naar de pagoda geweest. Leakhana is 4 maanden geleden begonnen als leraar Engels bij ons. Daarvoor was hij een monnik die bij ons les volgde. In de pagoda heb ik de monniken ontmoet en voor zo'n ontmoeting gelden allerlei regels. Ik weet dat ikmijn schoenen/slippers uit moet doen voordat ik de pagoda in ga, maar er zijn nog meer regels zoals dat ik een monnik niet mag aanraken, niet mijn voeten naar hem mag richten en ik moet ook altijd lager zitten dan de monniken. Ik vond het best spannend, want je wilde monniken toch niet beledigen. Voorje het weet ben ik in een volgend leven een strontvlieg. Maar de monniken waren erg aardig, vonden mijn 3 zinnen Khmer erg grappig en ik mocht overal foto's van maken. Ze vroegen ook of ik naar het festival kwam dat vrijdag gevierd werd en daarom zijn we vrijdag weer terug gegaan. Wat er nou precies gevierd werd weet ik nog steeds niet, maar het was aardig druk.Er waren allerlei eetkramen en de mensen kwamen geld en cadeautjes aan de monniken schenken. Ook was er traditionele dans en muziek. Erg leuk en bijzonder om dit allemaal te zien.

Volgende week ga ik schoolkleding en boeken kopen voor de weeskinderen. En ik ben nog steeds met Jan aan het kijken wat ik verder kan doen met het geld dat ik van jullie heb gekregen.

Bedankt weer voor jullie berichten, reacties en enveloppen. Ik lees ze graag hier.

Liefs Linda

Tuol Sleng Museum en Choeung Ek (killing field)

Sua's dei,

Cambodja is een prachtig land, maar heeft helaas een droevige geschiedenis. De Rode Khmer was tussen 1975 en 1979 aan de macht hier in Cambodja. En onder leiding van Pol Pot zijn er ongeveer 2 miljoen mensen vermoord, voornamelijk opgeleide mensen zoalsleraren, doktoren,monniken, militairen, ambtenaren. Veelal werden hele gezinnen vermoord om zo de kans opwraak te voorkomen.De overige mensen moesten werken op het platteland, 12 tot 15 uur per dag onder erbarmelijke omstandigheden.

Vandaag heb ik met eigen ogen kunnen zien hoe gruwelijk het geweest moest zijn in die tijd. Ik ben naar het Tuol Sleng Museum geweest hier in Phnom Penh. Dit was voorheen een school, maar in 1975 omgebouwd tot gevangenis. Hier zijn meer dan 17.000 mensen gevangen gehouden voordat ze vermoord werden. Nu is nog te zien hoe klein de cellen waren waar ze een paar maanden in verbleven. Ook waren er kamers waar de gevangenen gemarteld werden om zo informatie los te krijgen. Elke gevangene werd gefotografeerd en veel van die foto's zijn nu tentoongesteld.

De gevangenen werden uiteindelijk vervoert naar Choeung Ek (killing field) waar ze nog dezelfde dag geëxecuteerd werden. Ze werden daarnabegraven in massagraven.Nu is het een prachtig park met mooi onderhouden paden, maar je loopt eigenlijk over de lijken. En als het flink heeft geregend dan komen de botten en stukken kleding bovendrijven. In de pagoda op het terrein zijn duizenden schedels te zien uit de massagravendie ze later hebben geopend om delijken te identificeren.

Het wasvandaag een erg indrukwekkende dag. Ik had natuurlijk al gelezen wat dit land heeft moeten doormaken, maarheb daar nu ook een beeld bij gekregen.

Liefs Linda

Tweede week vrijwilligerswerk in Takeo

Sua's dei,

Hier weer een berichtje uit Cambodja. Ik ben alweer op de helft van mijn vrijwilligerswerk, de tijd gaat hard. Het les geven hier in Takeo gaat erg goed, de kinderen kunnen al best een aardig woordje Engels.

Hoewel ik mijn draai gevonden heb met het ondersteunen van de lessen, moet ik nog wel wennen om te leven in het vrijwilligershuis. Het is op zich een mooi huis, met beneden een woonkamer, keuken, badkamer en opslagruimte. Boven zijn er 4 slaapkamers en een veranda die uitkijkt over de rijstvelden. Ik heb een eigen kamer met uitzicht op de school. De leraren slapen ook meestal in het huis en dat zijn helaas niet onze enige loges. We hebben hier allerlei dieren in het huis, zoals kikkers, padden, muizen, slangen, vleermuizen, eekhoorns, hagedissen, gecko's en noem zo maar op. Als je de woonkamer binnen loopt dan zie je de muizen wegschieten of zit er weer een grote pad in de badkamer. Dat is allemaal wel wat anders dan thuis. Je krijgt hier een beetje het camping gevoel,'s ochtends metje handdoek naar beneden om te douchen. En dat douchen gebeurt met een emmertje, want we hebben geen stromend water. Ikmoet me hier dus aardig aanpassen aan het leven van de Cambodjanen en dan hebben wij het nog luxe met een eigen toilet, electra en een waterpomp voor de deur. Het is dus best lekker om het weekend terug te gaan naar Phnom Penh om daar uitgebreid te douchen.

Afgelopen week ben ik samen met Reth (een van de leraren Engels) naar 2 weesgezinnen geweest om te kijken of ik samen met de organisatie iets voor hen kan doen. Het ene gezin bestaat uit 4 kinderen, waarvan er al 3 vertrokken zijn naar Phnom Penh om in de fabriek te werken. Het jongste meisje van 14 jaar woont nog wel hier in het dorp en gaat gelukkig naar school. Het andere gezin bestaat ook uit 4 kinderen, alleen zijn deze een stuk jonger. De moeder is 3 weken geleden overleden en de vader al wat langer geleden. De oudste 2 kinderen gaan naar school en het jongetje volgt ook Engelse les bij ons. Het derde kindje kan niet horen en praten en dan hebben ze nog een baby van 1,5 jaar oud. Deze baby is van een andere vader, maar die was al vertrokken voordat de baby geboren was. De kinderen worden nu opgevangen door opa en oma. Ik ga samen met Jan en Reth bekijken of we iets kunnen doen voor deze gezinnen.

Bedankt weer voor de mailtjes en reacties.

Tot de volgende keer.

Liefs Linda

Eerste week vrijwilligerswerk in Takeo

Sua's dei,

De eerste week in Takeo zit erop. Hier heeft de organistatie waar ik vrijwilligerswerk voor doe, vorig jaar 2 leslokalen en een huis gebouwd. In dat huis slapen de vrijwilligers maar vaak ook de leraren. In de 2 lokalen wordt gratis Engels les gegeven voor degene die dat willen. Vanaf 12:00 uur wordt er 2x 1 uur Engelse lesgegeven en om 17:30 uur is er weer 2x 1 uur les. We hebben leraren, die op verschillende niveau'sde lessen geven en de vrijwilligers ondersteunen ze daarin. De manier van lesgeven hier is vooral opdreunen en herhalen. De kinderen zijn erg enthousiast en de klassen zitten meestal wel vol. Ook blijven de kinderen rustig 2 uur zitten of zien we ze 's avonds weer terug.

Ik zit hier samen met nog een vrijwilliger Fons, die hier 3 maandenblijft. Bij hem kunnen ook mensen langs komen als ze ergens last van hebben, zoals ontstoken ogen of hoofdpijn, dan heeft hij er wel een zalfje of pilletje voor. Ook hebben we een hele doos vol met oude brillen, waar mensen langs kunnen komen om een bril uit te zoeken. Gelukkig is er meestal een leraar in de buurt om te vertalen, want ons Khmer is nog niet zo goed. Het is zo mooi om te zien hoe gelukkig en dankbaar de mensen zijn met hun 'nieuwe' bril.

Tegenover ons is een klein shopje waar we 's middags en 's avonds eten. De vrouw van het shopje is de moeder van één van de leraren, en de rest van de familie woont rond het shopje. De moeder is een erg aardige vrouw die samen met haar man ook een beetje op ons let. Zo geeft vaders onze honden te eten en moeders komt af en toe langs voor een praatje. Niet dat we er iets van verstaan, maar we lachen vriendelijk en knikken gewoon ja.

Vrijdag was de koning jarig, dus was er geen Khmer school. Wij hadden bedacht om een spelletjes middag te houden. In de voorraad van ons huis stonden nog allerlei spelletjes, knutselspullen, tekeningen en dergelijke. Die hebben we allemaal in de school gezet en de kinderen vonden het prachtig. Wat is een kinderhand toch snel gevuld. 's Avonds werden we in Phnom Pehn nog getrakteerd op vuurwerk en er warenallerlei festiviteiten vanwege de verjaardag van de koning.

Ook ben ik nog met Jan, de motor acher deze organisatie, langs plekken geweest waar ik wat kan doneren van het geld dat ik van jullie heb gekregen, maar daar de volgende keer meer over.

Bedankt voor al jullie berichten ende kaarten in mijn boekje.

Liefs Linda

Tempels van Angkor

Sua's dei,

Hier weer een berichtje uit het zonnige Cambodja.

Vandaag en gisteren de tempels van Angkor bekeken. Dit zijn meerdere tempels die in de periode van het Khmer-rijk van 802 tot 1432 zijn gebouwd. Tijdens deze periode waren er koningen aan de macht die de tempels hebben gebouwd met verschillende doeleinden. Misschien ken je de tempels wel van de film Tomb Raider, die hier gedeeltelijk is opgenomen. De bekendste tempel is de Angkor Wat.

Ik ben heerlijk met een tuk tuk driver op pad geweest en heb in totaal 11 tempels bekeken, die allemaal vrij verschillend zijn. De ene nog indrukwekkende dan de ander. Sommige klein, maar er zaten ook hele grote tempels bij. Jullie moeten de foto's maar bekijken, dan kan je een beetje een indruk krijgen.

Liefs Linda

Eerste week vrijwilligerswerk in Chhuk

Sua s'dei,

De eerste week vrijwilligerswerk zit erop. Maandag vertrokkenwe met de tuk tuk richting het dorpje Chhuk, maar eerst nog even langs de markt om inkopen te doen. We moeten namelijk zelf ons potje kokenwat op zich geen probleem is, alleen moeten we koken op een vuurtje dat we zelf moeten aanmaken. Nadat we aangekomen waren in Chhuk heb ik een rondleiding gehad langs alle dorpjes waar de organisatie Engelse les geeft en een bezoekje gebracht aan de health care. En na de lunch was het tijd om de handen uit de mouwen te steken.

Omdater nog 4 andere vrijwilligers waren die de Engelse lessenondersteunen in de verschillende dorpjes, heb ik besloten om eens bij de health care te gaan kijken. Normaal krijgen ze daar ook Engelse les, maar deze week helaas niet omdat het te druk was. De health care is begin dit jaar geopend en kun je het beste vergelijken met onze huisarts. Hoewel het eigenlijk niet te vergelijken is met onze gezondheidszorg. Er iseen verpleegkundige mevrouw Sommalie, een vroedvrouw mevrouw Moessorie endokter Qeng. Met z'n drieen runnen ze de health care en dat doen ze best goed. Ze verwerkenongeveer 100-150patienten per dag. Eerst meldt de patient zich waarbijze diverse gegevens noteren, daarna brengen ze een bezoekje aan de dokter.Hierkennen ze geen privacy, de deur van de dokterstaat gewoon open, iedereen kan mee luisteren en kijken wat de patient heeft. Daarna krijgen ze een recept mee om medicijnenop tekunnenhalen bij de apotheek. Dit was de plek waar ik voornamelijk de week heb doorgebracht; pilletjes vanuit een grote verpakking in kleine zakjes gedaan met een beschrijving erbij wanneer ze het moeten innemen. Niet het meest boeiende werk, maar wel leuk om te zien hoe het daar gaat. De echt zware gevallen / ziektes behandelen ze hier niet, die moeten naar het ziekenhuis in Siem Reap. De meeste kinderen maar ook volwassenen die langs komen zijn erg nieuwsgierig naar mij en wat zo'n buitenlander nou precies doet in de health care, dus elke stap die je zet volgen ze op de voet.

Ze doen ook bevallingen in de health care en toen ik dinsdag aankam was een vrouw aan het bevallen. De hygiene hier is niet zoals bij ons,want onder de bevalling loopt de vroedvrouwmet nog bebloede handen rondom aanwijzingen te geven aan de patienten over hoe ze de pillen moeten innemen die ze net gekregen hebben van de apotheek.Hoewel het in de health care al stukken beter is om te bevallen dan onderhun eigen huis of in de rijstvelden, want voordatde health care er was hadden ze geen plek om heen te gaan.Elke keer als deur van de verloskamer open gaat, gaan er allemaal mensen even naar binnen om te kijken hoe het gaat. Geenidee of het familie is, maar hier is dat blijkbaar heel normaal.Na 2 uurtjes was het meisje geboren, de moeder gaat nog even aan het infuus en krijgt wat te eten en dan vertrekken de oma's met de baby op de motor. Even later vertrekken ook de vader en de moeder op een motor alsof er niks gebeurd is. Dat is hier dus heel normaal, ik heb mijn ogen uitgekeken deze week. Later op de dag is er ook nog een jongetje geboren.

We blijven doordeweeks in Chhuk slapen in een huisje waar ook 2 weeskinderen wonen, Loam een meisje van 17 en Lea een mannetje van 12 jaar. We leven daar ongeveer net zoals de rest, dus geen stromend water en geen elektra. Dat was wel even wennen hoor. Voordat je wilt douchen moetjeeerst water halen bij de pomp en dan met een teiltje je wassen. Ook 's avonds moet je rekening houden dat je je zaklantaarn meeneemt want na 6 uur is het pikkedonker.

De organisatie van mijn vrijwilligerswerk heeft nog een locatie in het zuiden van Cambodja. Daar geven ze ook Engelse les en plaatsen ze waterpompen. Op dit moment is daar 1 vrijwilliger en er is een hoop werk te doen omdat ze begin volgend jaar een waterfilter willen bouwen. Daarom heb ik besloten om daar volgende week heen te gaan. Ik ga dit weekend naar de hoofdstad terug om dan maandag te beginnen in Takeo. Maar eerst dit weekend nog de tempels van Angkor Wat bezoeken.

Bedankt voor al jullie reacties, leuk om ze te lezen.

Liefs Linda